[zaloguj się]
[pdf]

PODLUCHNY (1) ai

o prawdopodobnie jasne (tak w podły).

Fleksja
sg
m Gpodluchn(e)go f G
Apodluchny A
I Ipodluchną

sg m [G podluchn(e)go.] ◊ A podluchny. ◊ [f I podluchną.]

Sł stp, Cn brak, Linde także XVII w.

Bezwartościowy a. mało warty; nisko ceniony; mało ważny: W iákim myśl złym lub dobrym tkwi poſtánowieniu Zoſtáwił nam to iáwnie/ Arpin co mawiał ſpráwnie/ Ze tákie ſą káżdemu złe y dobre rzecży/ Iáki vmysł ktory ie bierze do ſwey piecży. Krotochwile o źiemię/ Gdźie iuż tak słábe ćięmię Ze podluchny przypadek wiecżną ſtratą kłádźie RybGęśli C4; [Záprawdę dźiś tych wſzytkich ktorzy ſię nam mienią Przyiaćioły/ możem zbyć zá podluchną ceną PaprProba A4 (Linde)].
a. [Należący do niskiej (niższej od kogoś) klasy społecznej: CO rozumieſz nie trudno tu odmienić Pánu/ Vcżynić Woiewodę z podluchnego ſtanu PaprGniazdo 609 (Linde).]

MŚ, AL