[zaloguj się]

ROZSIADAĆ SIĘ (5) vb impf

Zawsze sie.

rozś- (5), [rozſ-].

o oraz drugie a jasne; w inf i imp -siad-; w pozostałych formach -siåd-.

Fleksja
indicativus
praes
sg
3 rozsiådå sie
praet
pl
3 m pers rozsiådali sie
fut
sg
3 n będzie sie rozsiadać
imperativus
sg
3 niechåj sie rozsiadå

praes 3 sg rozsiådå sie (4).[praet 3 pl m pers rozsiådali sie.fut 3 sg n będzie sie rozsiadać.]imp 3 sg niechåj sie rozsiadå (1).

stp brak, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII(XVIII) – XVIII w.

Pękać, rozdzielać się; dehiscere, dirumpi, dissilire, hiascere, rumpi Cn (5):
[Przen: Unosić się gniewem:
Szereg: »rozsiadać się a upukać«: A ták ty ſłowá [św. Szczepana] vſłyſzawſzy [Żydzi]/ rozſiadáli ſie á vpukáli w ſercach ſwoich [dissecabantur cordibus suis Vulg Act 7/54] GilPos 230v (Linde).]
a. O skórze [komu, czemu (żywotne)] (4): á thák komu ſye ſkorá rozśiada/ Warz miod/ á zbiéray piány/ pomázuyże nimi. SienLek 136; Gdy ſye koniowi ſkorá rozśiada ná piętách álbo y indźie/ z czego téż więc vchrámowáć muśi [...] SienLek 175, 175; [Thą tłuſtośćią rozśiádłe roſpádliny [ust] námázuy/ á zgoiąć ſie/ a gdy przed śrzeżogą [tj. mroźnym powietrzem] mázáć będzieſz/ niebędźieć ſie nic rozśiádáć. SienHerb 503a].
Szereg: »padać się albo rozsiadać« (1): Niéktorymſye ſkorá páda álbo rozśiada SienLek 136.
b. O ziemi (1): Niechay ogiéń z niebá páda/ A źiemiá ſye w głąb rozśiáda. KochPs 69.

Formacje współrdzenne cf SIEŚĆ.

Cf ROZSIADAŁY, ROZSIADANIE

MN