[zaloguj się]

PODUSZNIK (1) sb m

Fleksja

N pl podusznicy.

stp, Cn brak, Linde XVII w.

Człowiek lubiący leżeć na poduszkach; iron.:

W połączeniu szeregowym: z iezdy ſzlácheckiey/ sſtáli ſię wozownicy/ poduſznicy/ piérznicy. z łożkámi z pierzynkámi iádą. SkarKazSej 704b.

KW