[zaloguj się]
[pdf]

PODWRACAĆ (10) vb impf

o prawdopodobnie jasne (tak w pod-); -ra- (8), -rå- (2); -rå- WujNT; -ra- : -rå- CzechEp (2:1); drugie a jasne.

Fleksja
inf podwracać
indicativus
praes
sg pl
1 podwracåmy
3 podwracå podwracają

inf podwracać (1). ◊ praes 3 sg podwracå (3). ◊ 1 pl podwracåmy (3). ◊ 3 pl podwracają (3).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w. s.v. podwrócić.

Burzyć, niszczyć; przen: wyrządzać szkodę; obalać, niweczyć; subvertere Vulg, PolAnt; pervertere PolAnt [w tym: co (8)] (10): Niebędźieſz brał dárow/ gdyż y roſtropne záſlepiáią dáry/ á powieśći ſpráwiedliwych podwrácáią. BibRadz Ex 23/8; A przetoż Pan nádętość z zelżywośćią pohánbia/ á ná oſtátek takowe podwráca. BibRadz Eccli 10/14, Iob 34/12, 2.Tim 2/18; że ſię Chriſtyaninowi nie godźi/ y błędu nagrubſzego gwałtem podwrácáć/ ále tylko nápominániem roſtropnym y pobożnym/ [...] ku zbáwieniu przywodźić. CzechEp 43.

podwracać czym (3): bo zbroie walki náſzey nie ſą ćieleſne/ ále z Bogá mocne/ ku podwroceniu mieyſc obronnych/ którymi rády podwracamy. CzechEp [3] [idem (2)], 99; NiemObr 19.

a) Podburzać; skłócać [kogo] (2): Tegoſmy [tj. Jezusa] náleźli á on podwráca lud naſz/ y zákázuie tribut dáwáć Ceſárzowi Leop Luc 23/2; Abowiemći ieſt wiele [...] proznomownych y zwodźićielow/ [...] ktorzy cáłe domy podwracáią/ vcząc co nie potrzebá/ dla zyſku ſproſnego. WujNT Tit 1/11.

Formacje współrdzenne cf WROCIĆ.

Cf [PODWRACAJĄCY], PODWRACANY

LWil