[zaloguj się]

PODWROCENIE (12) sb n

Teksty nie oznaczają ó oraz é; pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w pod-).

Fleksja
sg
N podwroceni(e)
G podwroceniå
D podwroceniu
A podwroceni(e)
I podwroceni(e)m
L podwroceniu

sg N podwroceni(e) (2).G podwroceniå (1).D podwroceniu (5).A podwroceni(e) (2).I podwroceni(e)m (1).L podwroceniu (1).

stp notuje, Cn, Linde brak.

1. Zniszczenie, zburzenie [czego] (10): BibRadz Gen 18 arg; Ktory Anioł opowiedział pocżęćie Izáákowe/ y Sodomy podwrocenie. CzechRozm 8, 42v [2 r.].
Przen (6): A więcże to nie ieſt [...] ná rzeſzoćie ſzátáńſkim [...] budowáć dom ſwoy/ ále ná niepewną rozſypánego piáſku [...] z ktorego łácne przychodźi podwrocenie tákiego budowánia. CzechEp 130, [3], 99; NiemObr 19.
a) Podważenie; fałszywa interpretacja (2): iáko ſie ná ich wywrotne/ á miſternie vſzykowáne wywody/ ku podwroceniu zdrowey náuki/ odpowiedáło/ poiąć [...] nie mogli CzechRozm A4v; Ten wykład ich ſzcżyre ieſt mátáctwo/ á onego zacnego proroctwá Iákobowego podwrocenie. CzechRozm 167.
2. Zguba, zagłada; subversio Vulg, PolAnt (2):

podwrocenie kogo (1): áby ſię nie wdawáli w ſpory około ſłow bez żadnego pożytku/ owſzem ku podwroceniu tych ktorzy ſłucháią. BibRadz 2.Tim 2/14.

Przen [czyje (= kogo)] (1): Strzeż ſie/ á miey pilną bácżność ſluchem twoim: bo chodziſz podwroceniem twoim. Leop Eccli 13/16.

Synonimy: 1. zburzenie, zniszczenie; 2. zagłada, zguba, upadek, zniszczenie.

Cf PODWROCIĆ

LWil