[zaloguj się]
[pdf]

POGROZIĆ SIĘ (1) vb pf

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w pogrozić).

Fleksja
praet
sg
3 m pogroził się

[fut 3 sg pogrozi się.] ◊ praet 3 sg m pogroził się.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Zapowiedzieć coś złego, zwykle jako karę: Pogroźił ſię Pan Bog y inſtygowáłá ſpráwiedliwość iego ná Niniwity/ áby ie źiemiá pożárłá SkarKaz 3a.
a. [Potrząsnąć ręką, grożąc; przen:
Zwrot: »pogrozić się ręką [na co]«: Y zniſzcży Iehowá ięzyk morzá Micraimſkiego/ á pogrozi ſię ręką ſwą ná rzekę [podnieſie rękę ſwoię przeciwko rzece BibRadz; et levabit manum suam super flumen] gwałtem duchu ſwego BudBib Is 11/15.]

Formacje współrdzenne cf GROZIĆ SIĘ.

JDok