Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: POKARMNY

Następne hasło: POKARMOWANIE »

POKARMOWAĆ (1) vb impf

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w po- oraz -ować); oba a jasne,

Fleksja

indicativus
inf	pokarmować
praes
	pl
3	pokarmują

inf pokarmować. ◊ [praes 3 pl pokarmują.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. pokarmić.

Znaczenia

1. Karmić, dawać jeść
2. [Zatrzymywać się na popas]

1. Karmić, dawać jeść [czego (żywotne)]: Ten ktory yeſt nád yeznymi koni pokármowáć kazał KromRozm III F8v.

2. [Zatrzymywać się na popas [gdzie]: pomyślił że to pewnie goſpodá ieſt/ prze ty ktorzy w lás chcą/ álbo z niego wyieżdżáią/ tedy tu pokármuią. HistFort D4v.]

Formacje współrdzenne cf KARMIĆ.

Cf POKARMOWANIE