[zaloguj się]
[pdf]

POKOSZENIE (4) sb n

Oba o oraz pierwsze e jasne; końcowe e z tekstu nie oznaczającego -é.

Fleksja
sg
N pokoszeni(e)
D pokoszeniu
L pokoszeniu

sg N pokoszeni(e) (2). ◊ D pokoszeniu (1). ◊ L pokoszeniu (1).

Sł stp: pokoszenie a. pokosienie, Cn brak, Linde w objaśnieniu s.v. pokośny.

Skoszenie, ścięcie kosą; desectio Mącz; tonsio PolAnt (4): Desectio, Odrzezánie odcięcie/ też pożęcie/ pokoſzenie. Mącz 377c; BudBib Am 7/1; Włódarz Bártkowi tę łąkę zá pewné pieniądze iemu ku pokoſzeniu przedał [quod idem pratum ... falcastrandum vendidisset JanStat 618] SarnStat 671.
Wyrażenie: »pokoszenie łąk« (1): desectio pratorum, Pokoſzenie łąk. Mącz 377c.

Cf POKOSIĆ

KO