[zaloguj się]
[pdf]

POKRWAWIĆ (4) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w po-); a jasne.

Fleksja
inf pokrwawić
praet
sg pl
3 m pokrwawił m pers pokrwawili

inf pokrwawić (1). ◊ praet 3 sg m pokrwawił (1). ◊ praet 3 pl m pers pokrwawili (1). ◊ part praet act pokrwawiwszy (1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

1. Rozdrapać ciało do krwi, rozkrwawić [co] (1): Drudzy piſzą iż vmárłe ciáło iego [Hektora] kazał [Achilles] około miáſtá końmi włocżyć ná żáłość Troianom/ áż pánná Polixená pokrwáwiwſzy ſobie twarz ſzłá do niego żáłośćiwa s ſwoim fraucymerem/ vprośiłá ie v niego/ y pochowáłá s przyrodzonymi pocżćiwie. BielKron 58.
2. Pobrudzić, poplamić, zachlapać krwią [co] (3):
Zwrot: »pokrwawić krwią [czyją]« (1): Pokrwáwili tedy [bracia] ſzáty Iozephowe krwią kozłową/ á poſłáli niektore bráty do oycá/ mowiąc: Otoſmy náleźli ſuknię krwáwą/ pátrz ieſli ieſt ſyná twego? BielKron 16.
Przen (2): Potym Alexánder ciągnął do morzá wielkiego Oceaná/ tám vchwyćił zboycę morſkiego Dyomedeſá/ ſpytał go cżemu przekażaſz ludzkim ſtátkom ná morzu? Odpowiedzyał/ iać iedno żywnośći ſzukam ná morzu/ áleś ty iuż wſzytek ſwiát krwią polał/ y ieſzcże morze chceſz pokrwáwić BielKron 126.
Zwrot: »mieczem, [szablą] [co = krainę] pokrwawić« = pozabijać wielu mieszkańców (1): Krol też Iágieło [...] Z nowu wielkich Polakow w Pomorze wyprawił/ Ktore poburzył ogniem/ y mieczem pokrwáwił. StryjKron 537; [Jednak krwawe zwycięstwo Krzyżakom zostawił, Iż prawie wszystkę ziemię ich szablą pokrwawił. StryjPocząt 224, 361].

Synonim: 2. pojuszyć.

Formacje współrdzenne cf KRWAWIĆ.

Cf POKRWAWIONY

LWil