[zaloguj się]
[pdf]

POKUPOWAĆ (1) vb impf i pf

impf, [pf [znacz. 3.]].

o jasne; a prawdopodobnie jasne (tak w -ać).

Fleksja
inf pokupować
indicativus
praes
sg pl
1 pokupuję
3 pokupuje pokupują
impersonalis
praet pokupow(a)no

[inf pokupować.] ◊ praes 1 sg pokupuję. ◊ [3 sg pokupuje. ◊ 3 pl pokupują. ◊ impers praet pokupow(a)no.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. pokupić.

1. Kupować, nabywać wiele rzeczy, zewsząd skupować: Coemo, Skupuyę/ Pokupuyę. Mącz 102c; [Volck Sss, 183].

[pokupować co: ſtich platkow roſkazaliſzmi ÿm ſtrzelbę prochi, salietre, ÿ inſze potrzebÿ sprawowacz ÿ pokupowacz MetrKor 1582 129/125.]

2. [praw. Płacić karę pieniężną [co komu]:
Zwrot »winę, emendę [= odszkodowanie] pokupować«: A tám zwyćiężony Sędziemu winę/ y zwyćięſcy emendę pokupuie. SzczerbSpecSax 72 (Linde s.v. pokupić); Ieſliby też obádwá [powodna i pozwana strona] nieſtánęli/ á Sędźiaby ich przez Decret dał przyzwáć tedy obádwá winę Sędźiemu pokupuią SzczerbSpecSax 320 (Linde s.v. pokupić).]
3. [Prawdopodobnie: Przymusowo wykupić [co]:

W połączeniu szeregowym: Skwierczą ci, co je W. M. mianujesz, nie dla hamowania licencyej, ale prawa i imiona pobrano, sciśniono, poszacowano, pokupowano, polżono PismaPolit 456.]

Synonimy: 1. nabywać; 2. płacić.

Formacje współrdzenne cf 1. KUPIĆ.

Cf POKUPOWANIE

LWil