[zaloguj się]
[pdf]

POLEPIĆ (2) vb pf

o oraz e jasne.

Fleksja
inf polepić
impersonalis
praet jest polepi(o)no

inf polepić (2). ◊ [impers praet jest polepi(o)no [może N sg n od POLEPION].]

Sł stp notuje, Cn brak, Linde bez cytatu.

Pokryć ściany lub podłogę warstwą twardniejącej potem substancji, potynkować (2): [Pobicie domu tego jest dranicami dobremi, pod którem pobiciem jest polepiono dla schowania rzeczy wiela. LustrPom 195.]

polepić co (2): Delutare domum. Polepić dóm. Mącz 201a; Consternere contabulationem lapidibus lutoque. Tło/ ziemię polepić/ kámieniem położyć. Mącz 414d.

Synonim: potynkować.

Formacje współrdzenne cf LEPIĆ.

Cf [POLEPIONY]

SBu