[zaloguj się]
[pdf]

POŁOŻYSTY (2) ai

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w położyć).

Fleksja
sg
mNpołożysty fNpołożystå
L Lpołożyst(e)j
pl
G położystych
A subst położyst(e)

sg m N położysty (2). ◊ [f N położystå. ◊ L położyst(e)j. ◊ pl G położystych. ◊ A subst położyst(e).]

Sł stp, Cn brak, Linde także XVII – XVIII w.

1. Pochyły, spadzisty (1): Reclivis, Reclinatus, sive procumbens – Połoziſti. Calep 899a.
a. [O ukształtowaniu terenu: nachylony, opadający ku dołowi, obniżający się: Ale między tym wſzytkim miárá ieſt napożytecżnieyſza [...]/ to ieſt/ áby pole było pochodźiſte trochę ku dołowi/ álbo gorkę w pośrzodku máiąc á położyſte boki ku dołu Cresc 1571 141; kocháią ſię też [kasztany] na roli położyſtey á záćmiony od gory Cresc 1571 408, 135.

Z określeniem strony świata: gdyby chćiał obieráć rolą w kráinie źimney/ táka ma być bokiem położyſta przećiw ſłońcá wſchodu Cresc 1571 141; Ale położenie mieścá iey [oliwce] godnego ma być tákowe áby gorá była od pułnocy ku południu położyſta Cresc 1571 435, 141.]

2. Płaski, poziomy (1): Doma [...]. Ein dach das eben vnd nicht haldecht oder ſtotzig iſt – Dach rowny, połoziſty. Calep 339a.

Synonimy: 1. nachylony, pochodzisty, pochylony, pochyły, schodzisty, stoczysty; 2. płaski, rowny.

LWil