[zaloguj się]

POMORDOWAĆ SIĘ (4) vb pf

Fleksja

3 pl m pers praet pomordowali się (4).

stp, Cn brak, Linde XVIII w. w innym znaczeniu.

Znaczenia
Pozbawić się życia; percutere se PolAnt (w funkcji wzajemnej) (4):
Fraza: »sami się pomordowali« (3): RejPos 264v; Iehowá nápuśćił rozruch ná ſyny Hámmonowe Moáwá y gorę Sehir/ ktorzy byli przyſzli ná Iehudę/ á (ták ſámi) ſię pomordowáli. BudBib 2.Par 20/22; [pijanice] nie tylko iáko świnie bráhi obżárwſzy ſię/ márnie y nikcżemnie z tego świátá ſchodźili/ iáko też y ſzyie ſzkárádźie łamiąc pod końmi zdycháli/ álbo ſię też y ſami bez żadnego miłośierdźia y lutośći ſzkárádźie pomordowáli. WerGośc 232.
Zwrot: »pomordować się społu« (1): Krolowie powádziwſzy ſię ſámi z ſobą/ pomordowáli ſię ſpołu [percusserunt unusquique proximum] BibRadz 4.Reg 3/23.

Synonimy: pobić się, porazić się.

Formacje współrdzenne cf MORDOWAĆ.

JR