[zaloguj się]
[pdf]

POPIELEC (5) sb m

o oraz drugie e prawdopodobnie jasne (tak w L sg w popiele oraz w -ec; tak też Cn).

Fleksja
sg
N popielec
G popielcu
A popielec
I popielc(e)m
L popielcu

sg N popielec (1). ◊ G popielcu (1). ◊ A popielec (1). ◊[I popielc(e)m.] ◊ L popielcu (2).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

1. Dzień będący początkiem wielkiego postu, w liturgii katolickiej związany z obrzędem posypywania popiołem głów wiernych; cineralia Cn (5): ActReg 93; GrabowSet D4; Kiedy Suche dni poſzcżą. Po Popielcu/ po Swiątkách/ po Podwyżſzeniu S. Krzyżá/ y po S. Lucyey LatHar ++7, ++7; WujNT 147 marg; [Ieſly proceſſije byvaia. Vigilya Narodzenia bozego. Na popielecz. Vetrzi dny przed vielka nocza. StatNorb 33v].
2. [Popiół; cinis Cn: W tem interregnum naszem popielcemby się nam teraz posypować, a Boga z miastem Niniwe o łaskę i miłosierdzie prosić, byśmy roztargnieni nie byli i miłej swobody swej nie utracili. PismaPolit 170.]

JR