Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [ROZTRZĄŚNIONY]

Następne hasło: [ROZTRZEŹWIAWAĆ] »

[ROZTRZEŹWIAĆ vb impf

Fleksja

3 sg praes roztrz(e)źwiå.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (te same przykłady) – XVII(XVIII) w. s.v. roztrzeźwić.

Znaczenia

[Przywracać siłę, żywotność, ożywiać]
- a. [W sensie fizycznym]
- b. [W sensie duchowym]

Przywracać siłę, żywotność, ożywiać; reducere sensus Cn [co]:

a. W sensie fizycznym: BazHist 66 cf b.

b. W sensie duchowym: Bo iáko ćiáło chlebem bywa poſilono/ a wino roſtrzeźwia ſerce/ tákći też ćiało Kryſthuſowe na śmierć wydane/ y krew przelana/ karmi/ poſila/ y roſtrzezwia duſzę ſmętną y vthrápioną BazHist 66 (Linde).

Formacje współrdzenne cf TRZEŹWIĆ.]