Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: POSIADŁOŚĆ

Następne hasło: POSIANIE »

POSIADŁY (2) part praet act

o prawdopodobnie jasne (tak w posiadać); a jasne.

Fleksja

sg
m	N	posiadły

pl
A	subst	posiadł(e)

sg m N posiadły (1). ◊ pl A subst posiadł(e) (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. posiąść.

Znaczenia

Będący w posiadaniu, posiadany (2)

Będący w posiadaniu, posiadany (2): Possessus – Poſiadły. Calep 825a; Tyberius tedy Gracchus [...] wydał tákie práwo: Aby Pánowie wſzyſcy z dawná poſiádłe ziemie ſwe miedzy ludzie puſzcżáli. Phil P4.

Cf NIEPOSIADŁY, POSIEŚĆ