[zaloguj się]
[pdf]

POSIĄC (2) vb pf

o jasne.

Fleksja
praet
sg
3 m posiągł

fut 3 sg posięże (2). ◊ [praet 3 sg m posiągł.]

Sł stp: posiąc, posięgnąć, Cn, Linde brak.

Objąć w posiadanie [[kogo], co] (2): Kto zwycięży ten wfzytko poſięże RejAp Eev.
Przen (1): Niemoc ći to nie vléczona [dna]/ ábowiem wſzyftko ćiáło pośięże SienLek 122.
a) [W tłumaczeniu hebrajskiego wyrazu kanani oznaczającego różne sposoby wejścia w posiadanie: PAN mię pośiągł ná początku dróg ſwoich/ piérwéy niżli co czynił z początku [Dominus possedit me in initio viarum suarum Vulg; Dominus acquisivit (marg) possedit (–) me, principium viae suae PolAnt] (koment) Tłumácze oné ſłowá/ Pan mię pośiągł/ ták przekładáią/ Pan mię ftworzył. Co tu tákże mámy iáko y pośiągł ábo vrodźił: bo Zydowſkie ſłowo [...]/ znáczy otrzymał ábo pośiągł/ y vżywa go piſmo o pośiągnieniu przez vrodzenié. (–) WujBib Prov 8/22.]

Synonimy: objąć, ogarnąć, zagarnąć.

Formacje współrdzenne cf SIĘGAĆ.

Cf [POSIĘGNIENIE]

MN