[zaloguj się]

POSKWIRCZEĆ (1) vb pf

Fleksja

part praet act poskwirczåwszy.

stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład).

O ptakach: spędzić jakiś czas ćwierkając:
Zwrot: »poskwirczeć kęs«: Thákże y ptaſzkowie v gniazdek ſwoich poſkwircżawſzy poſkrzegotawſzy kęs/ záſię ſobie ſkacżą po gáłąſkach RejZwierc 150v.
Szereg: »poskwirczeć, poskrzegotać«: RejZwierc 150v cf Zwrot.

Formacje współrdzenne cf SKWIERCZEĆ.

KO