[zaloguj się]
[pdf]

POSRAĆ (7) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w po-).

Fleksja
praet
sg
1 m posråłem
3 m posråł
conditionalis
sg
1 m bym posråł

fut 3 sg posrå (1). ◊ 2 pl posråcie (2). ◊ praet 1 sg m posråłem (1). ◊ 3 sg m posråł (2). ◊ con 1 sg m bym posråł (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Pobrudzić, zanieczyścić własnym kałem [w tym: kogo, co (6)] (7): Iednego też pytáli/ gdy przez dwor chędogi/ Iákoby Gęśi przegnał/ by nie zmázał drogi/ Gdy rzekł nie wiem/ oni go fortelu vcżyli [...]/ By ie rzędem poſtáwił/ noſy w ogon wetkał/ A ſam oſtátecżnieyſzey/ ſwym noſem rzyć zátkał. Ten rzekł/ á mnie kto zátka/ á coż bych tu wygrał/ Ieſlibym ſie ſchyliwſzy/ ſam bárziey dwor poſrał. RejFig Dd5v; [Błazen] Bieży z włocżnią do boku/ chłop ná krzyżu ſpierdzi/ Y poſrał ápoſtoły RejFig Dd8, Dd7, Dd8; Concaco – Poſrąlem. Calep 230a.

posrać komu (2): O śiłny was pożytek mam/ To co ſie dármo nábiegam/ A co mi węgły poſracie/ Nie dawſzy nic vciekacie. RejZwierc 234v. Cf posrać komu czym.

posrać komu [sobie] czym (1): Acżći Włoſzek ſerwetkę ma y kurádenty/ Ale by woł Sáłatą poſra ſobie pięty. RejZwierc 243v.

W porównaniu (1): RejZwierc 243v cf posrać komu czym.

Formacje współrdzenne cf SRAĆ.

SBu