[zaloguj się]
[pdf]

POSZYJEK (5) sb m

o jasne; e prawdopodobnie jasne (tak w -ek).

Fleksja
sg pl
N poszyjek
G poszyjk(o)w
A poszyjki
I poszyjkami

[sg N poszyjek.] ◊ [pl G poszyjk(o)w.] ◊ A poszyjki (2). ◊ I poszyjkami (3).

Sł stp notuje, Cn s.v. poszyjkuję kogo, Linde XVII w. (z Cn).

Uderzenie, cios w szyję, kark; colaphus Cn (5): [Pozdrowiona bądz nawyſſzego ryczerza Kryſtuſowa ſzija/ ktoraſz prziymowała v Kayphaſza cżęſte poſziyki ſkromnie Pozdraw A8v.]

W połączeniach szeregowych (2): Iezu [...] ſproſnie zelżony y ſpotwarzony/ zmiłuy ſię nád námi. Iezu policżkámi/ poſzyikámi/ zeplwániem/ bicżowániem/ y koroną cierniową [...] vdręcżony/ zmiłuy ſię nád námi. LatHar 338, 274.

Zwrot: »poszyjki dawać (a. [dać])« (2): Drudzy iemu wyſukaiąc ręce/ poſſiyki mu dáwali OpecŻyw 114v, 115; [dwadzÿeszczÿa mu [Jezusowi] poszÿkuow dalÿ ModlKonst 136].
Wyrażenie: »poszyjkami zbity« (1):[Jezus] wzgárdą rozmáitą zelżony/ ſłowy dotkliwemi obćiążony/ poſzyikámi zbity/ [...] w łańcuchách Piłatowi podány/ ná śmierć gwałtownie v niego proſzony. LatHar 274.
Szereg: »poszyjek, (i) policzek« [szyk zmienny] (2): OpecŻyw 115; [Jezusa] Poſzyikámi/ policżki/ okrutnie zmorzyli. LatHar 520; [Glosy II nr 64/2]. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]

AL