Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: 2. POŚCIENIE

Następne hasło: [POŚCIERPIEĆ] »

[POŚCIENNY ai

o oraz e jasne.

Fleksja

sg
f	N		n	N	pościenné
f	G	pościenn(e)j	n	G

sg f G pościenn(e)j. ◊ n N pościenné.

Sł stp notuje, Cn brak, Linde także XVII w.

Znaczenia

[Przymiotnik od wyrażenia przyimkowego »po ścianach«]
- a. [Rozsypujący się po ścianach, zbierany z nich]
- b. [Pnący się po ścianach, po murach]

Przymiotnik od wyrażenia przyimkowego »po ścianach«:

a. Rozsypujący się po ścianach, zbierany z nich:

Wyrażenie: »pościenna mąka«: Ieſzcże ná Plarę/ weźmi Stakmalu/ to ieſt pośćienney mąki młyńſkiey/ á rozcżyń ćiáſto wodą ſtudźienną/ á nácżyń plácaſzkow SienHerb 522b (Linde).

b. Pnący się po ścianach, po murach:

Zestawienie: bot. »pościenne ziele« = Parietaria officinalis L.; parietaria lekarska; bylina z rodziny pokrzywowatych (Urticaceae), występująca na murach, gruzach, przydrożach, dawniej stosowana w lecznictwie: PARIETARIA, HELXINE, Herba vrcelearis, Muralium, Vitrago. Pośćienné, álbo Pomurné źiele. ZIele to ták zową/ iż ná murzéch/ ná śćiánach rośćie UrzędowHerb 238a (Linde).

Synonim: b. »pomurne ziele«.]