[zaloguj się]
[pdf]

[POWINOWANIE sb n

Tekst nie oznacza pochyleń; oba o prawdopodobnie jasne (tak w po- oraz -ować).

Fleksja
sg
A powinowani(e)
I powinowanim

sg A powinowani(e). ◊ I powinowanim.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Wniesienie na kogoś skargi do sądu, obwinienie, oskarżenie kogoś: Stanąwszy oblicznie przed naszym prawem Jan Janawa winując Piotra Janawę o znalezione pieniądze, jako po ojcu tego przerzeczonego Jana Janawy. Na które powinowanie jegomość pan Jerzy Wielogłowski [...] nakazał dekret Piotrowi Janawie prawu uczynić samemu KsięgaSądIwk 1584 nr 61.
Wyrażenie przyimkowe: »za powinowanim« [od czego = o co]: Widząc Zych młynarz, iż już klęknął samotrzeć na rusznicę prawo podjąć [tj. złożyć przysięgę] Piotr Janawa, odpuścił przysięgę, która beła urosła za powinowanim od dwu nazimców tego tu Zycha młynarza. KsięgaSądIwk 1583 nr 34.

Synonimy: oskarżenie, pozew, skarga, żałoba.]

AL