[zaloguj się]
[pdf]

[POWYSIĆ vb pf

Fleksja

3 sg m praet powysił.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Umieścić wysoko [kogo, co]: to teſz znáć dał P. Ieſus tymi słowy: Táko Moyzeſz powyśił wężá [exaltavit serpentem Vulg Ioann 3/14] ná puſzcży/ ták ma być powyſzon ſyn cżłowiecży WujPos 1579 535.
Zwrot: »powysić we zbawienie« = wziąć do nieba, tj. zbawić: Iże dobrze lubo ieſt pánu w ludu ſwoim y powyśił ćiche we zbáwienie [et exaltabit mansuetos in salutem Vulg]. PsKrak 1532 149/4.

Formacje współrdzenne cf WYSSZYĆ.

Cf POWYSZSZYĆ]

LW