[zaloguj się]
[pdf]

POŻYCZENIE (12) sb n

o oraz pierwsze e jasne, końcowe e pochylone.

Fleksja
sg
N pożyczenié
G pożyczeniå
A pożyczeni(e)

sg N pożyczenié (7); -é (4), -(e) (3). ◊ G pożyczeniå (2). ◊ A pożyczeni(e) (3).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde w objaśnieniu s.v. pożyczek.

Danie lub wzięcie czegoś pod warunkiem zwrotu; to, co zostało pożyczone; mutuatio Mącz, Calep; commodatum BartBydg; commodatio, mutuum Calep (11): Commodatum, laskave poziczenye BartBydg 31b; Locatio, Pożyczenie/ Náyęcie. Mącz 196d, 239c; Commodata res – Pozijczenię. Calep 223b, 223b, 684a [2 r.]; [lichwa] záwżdy bywa/ gdy ſię cokolwiek nád ſummę pożycżoną/ z vgody/ y tylko zá ſámo pożycżenie/ bierze. LatHar 118; A ieſliby którzy Zydowie przez nowé zdrády ná liſty zaſtáwné pieniędzy ſwych pożyczáli/ á przez dwie lećie tego pożyczenia zániecháliby [suum debitorem sustinerent JanStat 1124] o lichwę przyroſłą/ y o ſummę główną do ſądu przywodźić: tedy ná głównéy ſummie ſámey krom wſzelkich lichw máią mieć doſyć SarnStat 259.

pożyczenie czego (3): ZapWar 1528 nr 2420; Przez Márią krolową żonę ſwą/ pobudzał też Ferdynándá ku pomocy/ á zwłaſzcżá około pożycżenia dział. BielKron 306. Cf Wyrażenie.

Wyrażenie: »pożyczenie pieniędzy« (1): Czo sye doticze o wſpomozenie a opoziczenie pyeniedzi wtey rzeczi poſſel twego pana na tho poſſelſtwo mam za tho ze mial doſtateczną odpowiedz LibLeg 10/155.

Cf [POŻYCZANKA], POŻYCZEK, POŻYCZYĆ

LW