[zaloguj się]
[pdf]

1. [PRACOWNIK sb m

a jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w pracowity).

Fleksja
sg pl
N pracownik
G pracownik(o)w
A pracowniki
I pracowniki(e)m pracownikami

sg N pracownik. ◊ I pracowniki(e)m. ◊ pl G pracownik(o)w. ◊ A pracowniki. ◊ I pracownikami.

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Ten, kto wykonuje pracę (o głoszących naukę Chrystusa) : Słyſzeliſcie iże Koſcioł Boży domem ieſt wielkim Bogá żywego/ w kthorym ieſt poſtánowionych/ nádánych/ od Bogá wiele dárow/ potrzeb/ wiele prácownikow/ przełożonych/ káżdy w ſwoiey mierze y w ſwoiey powinnośći. GilPos 25v; Miniſthrowie wyucżeni ná mieyſcu Páńikim/ y przy pánu ſą prácownikámi. GilPos 49 marg, 9.
Wyrażenia: »boży pracownik«: bo wiemy iże wynikáią fałſzyrze iáko drapieżni Wilcy/ [...] á błąd forytuią Antykryſtowiki/ kácyrſki/ miecą ſie ná wierne Boże prácowniki/ ſromocąc/ chydząc [!] GilPos 28v.

»pracownik kościelny, w kościele« [szyk zmienny]: Trzy powinnośći opiſuie á vſługi Koſcielnych prácownikow. GilPos 288v, 289v.

»wierny pracownik«: Tákowymći był Mátheuſz ſwięthy iednym zacnym y wiernym prácownikiem w Koſciele Bożym GilPos 289v, 28v.

Synonim: robotnik.

Cf SPOŁPRACOWNIK]

MN