[zaloguj się]
[pdf]

PRACZKA (15) sb f

Pierwsze a pochylone, drugie jasne.

Fleksja
sg pl
N pråczka
D pråczce pråczk(o)m
A pråczkę pråczki

sg N pråczka (5). ◊ D pråczce (3). ◊ A pråczkę (3). ◊ pl D pråczk(o)m (1). ◊ A pråczki (3).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII w.

Znaczenia
1. Kobieta zajmująca się praniem; lotrix Mymer1, BartBydg, Mącz, Cn (14): Lotrix. Weſchſerin. Pracżka. Mymer1 30v; BartBydg 84; RejZwierz 121v [2 r.]; Praczczę Kotly wielkie 2. WyprKr 117v, 115v, 125; BielKron 63v; Mącz 186a; Ná oſtátek nas máią/ za pracżki/ kuchárki/ Dobrze że nam nie każą/ robić do grábárki [tj. kopać ziemi]. BielSat [I4]v [idem] BielSjem 14; Co pan Czérſki obaczywſzy/ kazał chłopcu ſwému groſz ná ſtół położyć/ mówiąc: niech to praczce dádzą/ áby ten obrus vpráłá. KochAp 9; y wiedz o tym, że ia tobie sioſtry Niedam zá praczkę, álbo zá Náſtkę z przedmieścia. CiekPotr 54, 46; [RachBonera 1558 16; praczce, co rzeczy kościelne poprała na święta ... 1 fl. InwBiskWłocł 1582 59].
2. Pranie (1): Náoſtátek ſzáty mu wſzyſtkie iuż dwá kroć ſpráwili/ y wcżorá chuſtek y rękáwic przynieſli áż do domu náſzego/ y ná pracżkę zoſtáwili ReszList 174.

Cf PRACZCZYNA

MC