[zaloguj się]
[pdf]

PREBENDA (15) sb f

pre- (9), prae- (2), proe- (2), prȩ- (2).

Pierwsze e prawdopodobnie jasne (tak w pre-); drugie e oraz a jasne.

Fleksja
sg pl
N prebenda prebendy
G prebendy prebend
A prebendę prebendy

sg N prebenda (1). ◊ G prebendy (1). ◊ A prebendę (2). ◊ pl N prebendy (1). ◊ G prebend (4). ◊ A prebendy (6).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

Rodzaj beneficjum, uposażenie w ziemi, związane zwykle z funkcją kanonika; praebenda JanStat, Cn; annuum, sportula Cn [praebenda Łac śr] (15): [Jagiełło] Też prebendę S. Marćiná ná gornym zamku záłożył/ y wiele innych kośćiołow zákłádał y nádawał. BielKron 382; Wnet mi záſmákowáły ſpokoyne Prebendy Prot Bv.

W połączeniach szeregowych (12): Yeſcze też kv ſądu dvchownemv przyſlvſſecz ma rozprava a podavanie koſczielne Plebanyei oltarzow, praebend y ynnych beneficii. ComCrac 21; RejRozpr C; SeklKat Y3v, Y4; BielKron 334, 370v; CzechEp 27; [ustawiamy:] áby w káżdych Kápitułách kośćiołów przerzeczonych ná Doſtoieńſtwá/ perſonatus, y vrzędy/ y Kánoniȩ y Prȩbendy nie byli bráni/ tylko oſoby té/ któré ſą obywátelmi Króleſtwá Polſkiégo ſzláchćicy z oboygá rodźiców SarnStat 178, 178, 215, 922 [2 r.].

Szereg: »prebendy i dochody« (1): rácżey by ſię tego wſtydáli/ niż tego vpornie dla vtráty prebend y dochodow ſwych bronili. CzechEp 45.

JDok