Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: RUKAW

Następne hasło: RUKODAJNY »

[RUKIEW sb f

Fleksja

N sg rukiew.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

Znaczenia

[bot. Eruca vesicaria (L.) Cav. subsp. sativa (Mill.) Thell.; rokietta siewna, roślina jednoroczna z rodziny kapustowatych (Brassicaceae), lecznicza]

bot. Eruca vesicaria (L.) Cav. subsp. sativa (Mill.) Thell.; rokietta siewna, roślina jednoroczna z rodziny kapustowatych (Brassicaceae), lecznicza; eruca Cn:

Zestawienia: »rukiew ogrodna«: Gorcżycá biała/ Rukiew ogrodna/ Eruca ſatiua groſz Raucken. SienHerb I4#v, E2#v.

»rukiew polna«: Rukiew polna/ Eruca sylueſtris. Klein Raucken. SienHerb I4#v, E2#v.

Cf 1. RUKA]