Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PROSZYĆ SIĘ

Następne hasło: PROŚBA »

PROSZYSTY (1) ai

o prawdopodobnie jasne (tak w proszek).

Fleksja

sg
m	N	proszysty	n	N	proszyst(e)

sg [m N proszysty.] ◊ n N proszyst(e).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Znaczenia

Przymiotnik od „proch”
- 1. Związany z kurzeniem się, sypaniem się pyłu, prochu
- 2. [Zawierający drobiny, pyłki]

Przymiotnik od „proch”:

1. Związany z kurzeniem się, sypaniem się pyłu, prochu: LAto ieſt ſuche á proſziſte: Tego cżaſu naſienia zioła/ á owocze drzew zraią FalZioł V 53v.

2. [Zawierający drobiny, pyłki:

Wyrażenie: »mocz proszysty«: Mocż proſzyſty co znácży SienHerb B#d.]

ALKa