[zaloguj się]
[pdf]

1. RUMIENIEC (1) sb m

Fleksja

N sg rumieniec.

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. rumieńce; poza tym w objaśnieniu s.v. rumieńczyk.

Zarumienienie twarzy: Ale iuż ná cię záſię rumieniec wſtępuie/ Ieſliżeć cnotliwa myſl nic ná ſię nie czuie. RejWiz 103.

Cf RUMIANOŚĆ, RUMIENIDŁO, RUMIENNOŚĆ

JR