[zaloguj się]
[pdf]

PRZEDAROWANIE (4) sb n

Pierwsze e, oba a oraz o jasne; końcowe e z tekstu nieoznaczającego -é.

Fleksja
sg pl
N przedarowani(e) przedarowaniå
G przedarowaniå

sg N przedarowani(e) (1). ◊ G przedarowaniå (3). ◊ [pl N przedarowaniå.]

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI w. s.v. przedarować.

Przekupstwo, przekupywanie; corruptio, dorodotia Mącz; corruptela, largitio, redemptio Cn (4): Dorodotia, corruptio muneribus facta, Przedárowánie. Mącz 95a.
[Wyrażenie: »przedarowanie sędziow«: ſtąd náſtháły przewłoki niepothrzebne/ wykłády práwá miſterne/ przedárowánia Sędziow/ Prokuratorow/ á zátym wielkie á nákłádne zwody przyiacioł GilPos 3 (Linde s.v. przedarować).]
Wyrażenia przyimkowe w znacz. ‘będąc przekupionym’ (3):»dla przedarowania« (2): ktory gdyſye dowiedźiał iż ieden Sędźia w Azyey Zyſannes/ dla przedárowánia źle oſądźił: kazał go zábić GroicPorz bv; Bos in lingua, Proverb. Przypowieść przećiwko tym którzy dla przedárowánia nie mowią prawdy. Mącz 26b.

»z przedarowania« (1): De quibus neque depravate iudicant neque corrupte, O których áni źle ſądzą áni z przedárowánia. Mącz 361a.

Synonimy: korupcyja, przekup.

Cf PRZEDAROWAĆ

LWil