[zaloguj się]
[pdf]

[PRZEDWIECZNICKI ai

Oba e prawdopodobnie jasne (tak w przed- oraz wieczn-).

Fleksja
sg
mNprzedwiecznicki
pl
A subst przedwiecznicki(e)

sg m N przedwiecznicki. ◊ pl A subst przedwiecznicki(e).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Przymiotnik od „przedwiecznik”; stosowany, popełniony przez przedwieczników: Niemniey y to mieſce [Luc 22/33] błędy przedwiecżnicſkie ſtrofuie/ á prawdę okazuie. Bo ieſli w Ieſuśie był iáki ſyn Boży przedwieczny/ a przecżże go nie ten/ ale Anioł w oney teſknicy zmacniał? BudArt T2; (marg) Przedwiecznicki wykręt/ y nań odpowiedź. (–) Przedwiecżnicy to tak wykręćić chcą: Mowią że ſyn Boży był przed wieki wtorą perſoną/ álbo ſynem Bożym z iſtnośći vrodzonym: ktorego pri/ Bog był przeźrzał/ że ſie miał wćielić/ álbo cżłowiekiem zſtáć. BudArt X8v, C8, Q6.]

RS