[zaloguj się]
[pdf]

PRZEKLĘTNIK (4) sb m

e prawdopodobnie jasne (tak w przekląć).

Fleksja
pl
N przeklętnicy
D przeklętnik(o)m
A przeklętniki
V przeklętnicy

pl N przeklętnicy (1). ◊ D przeklętnik(o)m (1). ◊ A przeklętniki (1). ◊ V przeklętnicy (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Człowiek zasługujący na klątwę, potępienie (4): Potym Pan wſpomináć racży owy brzydliwe przeklętniki/ kthorzy ſobie żártuią á práwie pograwáią prawdą Páńſką RejAp 179v; Idźcie nieſláchetni przeklętnicy [Discedite a Me maledicti Vulg Matth 25/41] ná ony ſrogie mieyſcá ktore wam y s kſiążęciem wáſzym ktoregoſcie zá żywothow ſwoich náſládowáli ſą od wiekow zgotowáne. RejAp 194, Ee4v.

W połączeniu szeregowym (1): Słuchayże ty záſię niedbálcże/ [...] iáki dekret á iáką ſentencią ná cię Pan tu wydawáć racży/ powiedáiąc ták Ianowi ſwiętemu: Iż tym boiáźliwym niewiernikom/ przeklętnikom/ morderzom/ cudzołożnikom/ cżárownikom/ báłwochwálcom/ á wſzythkim omylácżom/ cżęść ich będzie w iezierze ogniem pałáiącym RejAp 178v.

Cf PRZEKLĘTY

MN