[zaloguj się]
[pdf]

PRZEPARCIE (1) sb n

Fleksja

D sg przeparciu.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Udowodnienie, że coś jest złe, mało warte [czego]: Możeli też Xiądz Kanonik tym ſię chlubić [...]/ iż temu doſyć vcżynił/ co obiecował/ iż gdy nie tylko iedno mieyſce z piſmá ś. ale więcey niż ſto/ ku przepárćiu/ wyznánia náſzego pokázáć miał: á iabych rad iedno ſłowko ácż nic od niego ſłyſzał/ ktorymby tych ſwoich obcych powieśći [...] podeprzeć mogł. NiemObr 95.

Cf PRZEPRZEĆ

LWil