[zaloguj się]

PRZEPURGOWAĆ (11) vb pf

e, o oraz a jasne.

Fleksja
inf przepurgować

inf przepurgować (3).fut 1 pl przepurgujem (1).part praet act przepurgowåwszy (7).

stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

lek. Przeczyścić, spowodować wypróżnienie, stosując lewatywę lub odpowiednie lekarstwo (11): á ieſli to trwáć będźie/ przepurgowáć przydźie/ wźiąwſzy kásſiéy vncią/ rhabarbari tártego puł drágmy [...] á ocukrowawſzy/ ćiepło poránu dáć wypić Oczko 31, 31, [40].

przepurgować kogo (3), co [ciało] (5): Przeto przepurgowawſzy go [chorego] dobrze/ á meaty w niém zgotowawſzy/ á otworzywſzy/ ſpoſabiáią go do wody/ ná dni dźieśięć Oczko 19v; Przeto tákowégo pićia/ vżywáć ſye godźi/ (przypomiónę/ dobrze przepurgowſzy [!] ćiáło) kiedy pierśi phlegmá zálęże/ kiédy wątrobá żyły zámuli Oczko 22v; Nic thedy po téy Philozophijéy temu/ co ſye w ćieplicách léczyć chce/ gdyż mu to będźie doſyć/ ćiáło dobrze przepurgowawſzy/ przy dobréy myśli/ diéćie mieyſce dawſzy/ rządnie wſzyſtkiégo záżyć Oczko 30v, 21v, 26, 28v, 37v, 38.

W charakterystycznych połączeniach: przepurgować chorego, ciało (2); przepurgować dobrze (6).

Synonimy: przeczyścić, przepuścić.

Formacje współrdzenne cf PURGOWAĆ.

Cf PRZEPURGOWANIE, PRZEPURGOWANY

SBu