[zaloguj się]
[pdf]

PRZESTRUGAĆ (1) vb pf

e prawdopodobnie jasne (tak w prze-); a jasne.

Fleksja
inf przestrugać

[inf przestrugać.] ◊ part praet act przestrugåwszy.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. s.v. przestrugnąć.

Strugając usunąć z czegoś zewnętrzną warstwę; zeskrobać, zetrzeć, zdrapać; asciare, radere Cn [co]: [aby zapobiec odstaniu kopyta] odeymi koniowi podkowę poléyże mu podeſzwę źimną wodą/ á pátrz gdźie naprzod imie ośiękáć/ tám day kowalowi otworzyć róg przeſtrugawſzy/ á ropę wyćiſnąwſzy/ łoiem kozłowym záſkwárzyć. SienLek 177v; [StatorGramm H2v].

Synonimy: oczyścić, zdrapać, zetrzeć.

Formacje współrdzenne cf STRUGAĆ.

AĆ