[zaloguj się]

[PRZETARGOWAĆ vb pf

Fleksja

inf przetargować.

stp, Cn brak, Linde XVI w.

Wymienić towar za towar, przehandlować coś na coś; przen [kogo, co za co]: O niewdżięcżny cżłowiecże/ ktoryś/ oyczyznę twą/ páná twego/ towárzyſze/ wiárę twą krześćiáńſką/ zácność á przyſtoyność twą y pokoy twoy/ zá iákąś prożną nádźieię/ á rzecż barzo niepewną/ przetárgowáć chćiał. BarlBaz 371 (Linde).

Formacje współrdzenne cf TARGOWAĆ.]

JR