[zaloguj się]
[pdf]

[PRZETOROWAĆ vb pf

Fleksja

3 sg m praet przetorowåł.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

Uczynić łatwiejszym do przebycia; przen:
Zwrot: »drogę [komu] przetorować«: Tenże dwie Legácye do Céſárzów Tureckich iednę zá Káźimiérzá III. drugą zá Olbráchtá Królów [...] odpráwił: y tę drógę máło nie piérwſzy drugim przetorował. JanStat *5.

Formacje współrdzenne cf TOROWAĆ.]

JR