[zaloguj się]
[pdf]

PRZEWYKNĄĆ (6) vb pf

e prawdopodobnie jasne (tak w prze-).

Fleksja
praet
sg
1 m przewykłem
3 m przewykł
f przewykła
conditionalis
sg
3 m by przewykł

praet 1 sg m przewykłem (1). ◊ 3 sg m przewykł (2). ◊ [f przewykła.] ◊ con 3 sg m by przewykł (1). ◊ part praet act przewyknąwszy (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (dwa z niżej notowanych przykładów).

1. Przyzwyczaić się [do czego] (1): Potym záś dowćip moy do trudnych rzeczy przeważny/ y natura do widzenia rozmáitych kráin chćiwa/ ku temu mię przywiodły/ iż przes niektory czás máiąc ku temu przyrodzone ingenium przewykłem/ y do riſowánia ſztuk zwłaſzczá do Matematiki/ Geographiey y perſpectiwy należących StryjKron A3v.
2. Nauczyć się czegoś, nabyć lub przejąć od kogoś jakieś umiejętności [w tym: od kogo (3), od czego (1)] (5): [A ták oney ćiaſtowey przypráwy [tj. boraksu]/ máło iey co vżywano [...]. A wſzákże potym niektory Wenecki mieſzcżánin/ y iedná páni/ ktora od niego przewykłá/ zmyſliwſzy ięli go ſpráwowáć SienHerb 594b.]

przewyknąć czego (3): ktorzy [Turcy] przewyknąwſzy od nich [Greków i Rzymian] wſzyſtkiey ſpráwy woienney/ ſwoiey ieſzcże więcey przycżynili/ thák iż wſzemu świátu roſkázowáć chcą. BielSpr 50; Páiąk vcży prząść rodząc z ſiebie włokno/ Z niego poiął knap oſnowę ná ſukno/ Od niego przewykł tkacż cwelichow ślicżnych/ Wzorow rozlicżnych. KlonFlis E3v; KlonWor 26.

przewyknąć czemu (1): Ten [Set] napirwey od oycá ſwego Adámá przewykł náukom y piſmu BielKron 3v.

przewyknąć co (1): Poyrzawſzy ná oſobę męſtwo mu ſam przyznaſz [...]. Bo nie dármo náwiedzał wierz mi cudze kráye/ Aby przewykł do boiu potrzebne zwycżáie. PaprPan X4.

[Ze zdaniem dopełnieniowym: á máiąc przy ſobie mądre ſprawce y wielkie Hetmány/ [książę andegaweńskie, tj. Henryk Walezy] przewykł od nich że vmie ſam oboz tocżyć/ wáły ſuć/ miaſt dobywáć BielKron 1597 683.]

Formacje współrdzenne cf WYKNĄĆ.

LWil