[zaloguj się]
[pdf]

PRZYCIECZKA (6) sb f

e prawdopodobnie jasne (tak w przyciekać); a jasne.

Fleksja
sg pl
N przycieczka
A przycieczki
I przycieczką

sg N przycieczka (2). ◊ I przycieczką (1). ◊ pl A przycieczki (3).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

1. Ucieczka, schronienie; przen: ten, do kogo można się uciec, u kogo się schronić; elevatio PolAnt (3): Bog w páłacach iego oznaymił ſię (być) przyćiecżką. BudBib Ps 47/3[4].

przycieczka czyja (2): przyćiecżká náſzá Bog Iáhákowow Selah. BudBib Ps 45/8[9], Ps 46/11[12].

2. Utarczka, walka (3):
Zwrot: »iść w przycieczki« = przystąpić do walki (2): DRabow kilo tyſięcy/ niechby mieli niecki/ Hrube/ mocne/ Lipowe/ iść s nimi w przyćiecżki BielSat Nv [idem] BielSjem 37.
Przen (1):
Zwrot: »pość [z czym] w przycieczki« (1): Gdy poydzieſz s tym to ſwiátem w przyciecżki zápáſy/ Znaſzay ſkromnie przećiwne w ſwey młodości cżásy. BielKom C4v.

Synonimy: 2. potyczka, utarczka, walka.

ALKa