Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [PRZYKORA]

Następne hasło: PRZYKOSMATSZYM »

PRZYKORZENIĆ (1) vb pf

Fleksja

part praet act przykorzeniwszy.

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Znaczenia

Przyprawić korzeniami: Pirweyś piyał gorzałkę/ dziś żuwkę gotuią/ Pięknie przykorzeniwſzy ieſzcżeć ocukruią. RejWiz 60v.

Formacje współrdzenne cf KORZENIĆ.