[zaloguj się]
[pdf]

PRZYLEŻĄCY (4) part praes act

e prawdopodobnie jasne (tak w leżący).

Fleksja
sg
mNprzyleżący fNprzyleżącå
G Gprzyleżąc(e)j
L Lprzyleżąc(e)j
pl
L przyleżących

sg [m N przyleżący.] ◊ f N przyleżącå (1). ◊ G przyleżąc(e)j (1). ◊ L przyleżąc(e)j (1). ◊ pl L przyleżących (1).

Sł stp s.v. przyleżeć, Cn, Linde brak.

1. Przysługujący, przynależny (2): Ządayącz wyedluk tegoſz mandatu intromyſzy wdobra⟨ch⟩ przileſzączych iak j.m. oſzthalo natho j.m. nyedopuſczyela ZapKościer 1589/82v.

przyleżący na kogo (1): tákowey ſkaźni iuż vczynioney drugi brát gábáć niemoże/ okrom imienia częſći nań przyleżącey/ o to może rzecz vczynić. UstPraw G2.

2. Będący obowiązkiem [komu] (1): WLaſnie to nam ieſt rzecz przyleżąca ábychmy rozmáyćie chwaląc/ wyſlawiáli dobrodzieyſtwá páná ſwego RejPs 137.
3. Przylegający, leżący obok (1):
Wyrażenie: »sobie [= do siebie] przyleżący« (1): DAwni hiſtorikowie o dwoiey Sarmatijey powiadali, ſobie pograniczney y przyleżączey [sibiinvicem coherentes et contiguas]. MiechGlab 1.
Szereg: »pograniczny i przyleżący, [przyleżący, bliski, pograniczny]« (1): MiechGlab 1; [Finitivus ... vicinus, propinquus, Przyleżąci, Bliski, Pogranicżny Cervus F40 282v].

Synonimy: 1. przyległy; 3. bliski, pograniczny, przyległy.

Cf [PRZYLEŻAJĄCY], PRZYLEŻEĆ

LW