« Poprzednie hasło: PRZYMOWIĆ SIĘ | Następne hasło: PRZYMOWISKO » |
PRZYMOWIENIE (2) sb n
o pochylone; pierwsze e jasne; końcowe e z tekstu nieoznaczającego -é.
Fleksja
sg | |
---|---|
N | przymówieni(e) |
G | przymówieniå |
sg N przymówieni(e) (1). ◊ G przymówieniå (1).
Sł stp notuje, Cn, Linde brak.
1. Obelga (1): Opprobratio, Przimówienie/ zelżywość. Mącz 323b.
2. Spór [o co] (1):
Zwrot: »miedzy sobą przymowienie mieć« (1): [należy wysłać pełnomocników, którzyby granice dobrze położyli] abichmi sobv ſtron granicze mieli cziſthe aſlvschne abi naſchi poddany ſwaſchimy poddanimy y woyewodi vkraynimy wieczey miedzi ſobą otho przimowienia zadnego niemiely. LibLeg 10/61v.
Synonimy: 1. cf PRZYMOWKA w znacz. 1.; 2. spor, sporka.
Cf PRZYMOWIĆ, PRZYMOWISKO, PRZYMOWKA
LW