[zaloguj się]

PRZYOBUĆ (3) vb pf

Fleksja

inf przyobuć (3).

stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Włożyć, wdziać na siebie [co] (3):
Zwrot: »ubranie przyobuć« (1): Induere novas caligas, Nowe vbránie prziobuć. Mącz [169]a.
Przen (2): Demigrare de statu suo, Odmienić ſie/ ynſzy ſpoſób żywotá ſwego prziobuć. Mącz 220d; Mutare mores, Inſze obyczáye prziobuć. Mącz 239a.

Synonimy: przyzuć, wdziać, włożyć, założyć.

Formacje współrdzenne cf OBUĆ.

Cf PRZYOBUTY