Słownik polszczyzny XVI wieku - przypodobniać się

« Poprzednie hasło: PRZYPODOBNIAĆ

Następne hasło: PRZYPODOBNIĆ »

PRZYPODOBNIAĆ SIĘ (2) vb impf

sie (2), [się].

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w przypodobać).

Fleksja

conditionalis
	sg
2	m	byś się przypodobniåł

con 2 sg m byś się przypodobniåł (2). ◊ [part praes act przypodobniając się.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. przypodobić.

Znaczenia

1. Stawać się podobnym (2)
2. [Przystosowywać się]

1. Stawać się podobnym [ku czemu] (2): á wſzákoż iż on [Pan] ciebie lecży ná duſzy/ á każeć y vpomina cie s tego/ ábyś go ná wſzem náſládował/ á iżbyś ſie też kędy mogł przypodobniał ku ſwiętym ſpráwam iego/ gdyżeś obraz iego RejPos 211.

Zwrot: »podobieństwy przypodobniać się« (1): Ale ſłuchay iáko cie thu Pan vpomina/ [...] Abyś nie pożądał/ iáko on nie pożąda. Abyś odpuſzcżał iáko też on miłośćiwie odpuſzcżáć káżdemu racży. Abyś dawał/ iáko on też hoynie káżdemu dawáć racży: y inemi podobieńſtwy cnotliwemi á pobożnemi ábyś ſie przypodobniał kędybyś mogł ku ſwiętym ſpráwam iego. RejPos 171.

2. [Przystosowywać się [ku czemu]: Po dokonaniu już rozmowy towarzyskiej x. senijor napominał ku modlitwie wieczornej, przypodobniając się pomału ku sposobu i obyczaju braterskiemu AktaSynod I 88.]

Formacje współrdzenne cf PODOBAĆ SIĘ.