[zaloguj się]
[pdf]

PRZYPOZYWAĆ (9) vb impf

o oraz a jasne.

Fleksja
inf przypozywać
indicativus
praes
sg pl
3 przypozywå przypozywają

inf przypozywać (1). ◊ praes 3 sg przypozywå (7). ◊ 3 pl przypozywają (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI w.: przypozywać się s.v. przypozwać.

praw. W prawie polskim: wzywać pozwanego do sądu pozwem ponowionym lub dodatkowym; concitare JanStat; revocare ad citationem antea elapsam Cn [w tym: kogo (8)] (9): Qui te concitat alias przypozywa. SarnStat 802; Do któréy ſpráwy ſam B. ieſt blizſzy/ y ná niego należy iáko ná ſyná po oycu: [...] dla tego ćię przypozywa/ ábyś pilnował/ gdy poſtąpi do dálſzych ſtopniów y poſtępków práwnych. SarnStat 828, 628, 1245; [Nadto jeźliby który sędzia ziemski, grodzki, podkomorski interim przedtym albo potym umarł, po śmierci jego stronom przypozywać nie potrzeba, ponieważ rok stronom in motione sive appelatione jest zachowan. AktaSejmikPozn 1574/24].

przypozywać ku czemu (2): A gdy by ſtroná áppelluiąca ſtánęłá/ á przećiwney by ſtrony niebyło/ tedy tá áppelluiąca/ da tákże ſwoię pilnoſć zápiſáć/ y da przypozywáć ſtronę przećiwną po wtore/ y po trzećie/ ku otworzeniu rotułu. GroicPorz bb4v; [ZapSądKrak 67]. Cf Zwrot.

Zwrot: »przypozywać do pozwu, ku pozwu« = concitare ad citationem JanStat (3:1): KTóry ćię przypozywa do gotowégo pozwu ſzláchetnégo niegdy oycá przerzeczonégo ſzláchetnégo N. potomká: którym ćię przerzeczony niegdy N. oyćiec iego pozwał o to á o to SarnStat 1245, 828, 1245, 1246; [HerburtStat 463 (Linde s.v. przypozwać)].

Formacje współrdzenne cf ZWAĆ.

Cf [PRZYPOZYWAN], PRZYPOZYWANIE

JR, (LW, MN)