![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: [PRZYPRUSZYĆ] | Następne hasło: PRZYPRZĄGAĆ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
PRZYPRZĄC (1) vb pf
Fleksja
| inf | przyprząc |
|---|
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | przyprzągł |
inf przyprząc. ◊ [praet 3 sg m przyprzągł.]
Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.
Znaczenia
1. Zaprząc [co (żywotne)]: Adiugare equos duos, Prziprząc dwu koniu. Mącz 177b.
2. [Przyłączyć się; przen: poprzeć czyjeś zdanie [do kogo]: Aż w to [= w dyskutowany problem] x. Szczęsny wstąpił a do nas przyprzągł. Ale oni [zwolennicy Kalwina] na swoim zostali AktaSynod I 74.]
Formacje współrdzenne cf PRZEPRZĄGAĆ.
MN