[zaloguj się]

PRZYSIEŚĆ SIĘ (7) vb pf

sie (6), się (1).

Fleksja
praet
pl
3 m pers przysiedli się
imperativus
sg
2 przysiądź się
3 niechåj się przysiędzie
conditionalis
sg
3 m by się przysiådł

fut 3 sg przysiędzie się (1).3 pl przysiędą się (1).praet 3 pl m pers przysiedli się (2).imp 2 sg przysiądź się (1).3 sg niechåj się przysiędzie (1).con 3 sg m by się przysiådł (1).

stp, Cn brak, Linde XVIIXVIII w. s.v. przysieść.

1. Usiąść obok, blisko; assidere Mącz (5): Ia z prziiaćioły chcę poſpołu bywáć/ A ieſli Wenus od tego nie będźie/ Y Bogumiła niechay ſię przyśiędźie. KochFr 32.
Zwrot: »przysieść się [ku komu] bliżej« (1): Asside mihi propius, Prziſiądź ſie ku mnie bliżey. Mącz 379a.
Przen [do kogo] (3): Batząc to iż ẃiele źiem iuż Turcy poſiedli/ A do nas wtych to tzaſiech praẃie ſie prżyſiedli. Słuſza by w imię Páńſkie wźiąć nam Moſkiewſtiego [!] WierKróc B3.
a) W antropomorfizowanym opisie gry w szachy (2): A tym ſpoſobem ſzykowáć ſie będą. Rochowie z brzegow/ więc Rycerze po nich/ A potym Popi przyſiędą ſie do nich. KochSz A3.
Zwrot: »[do kogo] bliżej się przysieść« (1): Krol zátym do nich bliżey ſie przyſiędzie KochSz C3v.
2. Zabrać się do czegoś, zacząć coś robić (2):

przysieść się do czego (1): bo gdy ten [zuchwały dworzanin] kilká kroć/ pocżcżon thym był od niey [od pani]/ żeby ſie/ ábo do muziki przyſiadł/ ábo táńcował/ [...] nic inego nie powiedał/ iedno/ iż tho ieſt lekkich ludzi dzieło GórnDworz D6v.

Przen [k czemu] (1): Więc ſądzą iáko Wiecá/ co iedno przypádnie/ A wierz mi ápellowáć/ nie káżdy tám zgádnie. Bo ſie cnotá z rozumem/ też przyſiedli ktemu/ A tákich Aſseſorow/ życżyłbych káżdemu. RejZwierz 79v.

Formacje współrdzenne cf 1.SIEŚĆ.

Cf PRZYSIĘDZENIE

MN