[zaloguj się]
[pdf]

PRZYSOLIĆ (2) vb pf

o jasne.

Fleksja
imperativus
sg
2 przys(o)l

fut 3 sg przysoli (1). ◊ imp 2 sg przys(o)l (1). ◊ [part praet act przysoliwszy.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

Znaczenia
Dodać nieco soli (2):

przysolić czego (1): Iako gdy by kto chciał richło ryby ſłone, albo ſledzie y też mięſo wymocżyć, przyſol oney wody w ktorey chcżeſz mocżyć takowe rzecżi, richley wymokną niżli w ſamey proſtey wodzie GlabGad I7v.

Zwrot: »przysolić trochę« (1): ći/ którich wentrikuł dobrze wypurgowány chćiwie wodę przymuie/ [...] niech ſámę [wodę] piją: która to wodá/ iż ma ſámá zśiebie właſność tę purgowánia/ máło miéſzánia potrzebuie: wſzákóż włożyć cukru garść/ álbo iulépku fiołkowégo/ álbo miódku różánégo łyżkę/ álbo dwie/ w piérwſzy trunek: á vbogi ieſli przyſoli trochę/ nie będźie od rzeczy. Oczko 20v; [Náparzánie wodą tychto ſkorek wárzonych/ trochę przyſoliwſzy/ puchlinę z nog oddala Cresc 1571 453, 1571 251].

Formacje współrdzenne cf SOLIĆ.

JR