[zaloguj się]
[pdf]

PRZYŚWIECAĆ (6) vb impf

e jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg
1 przyświecåm
3 przyświecå
praet
sg
3 m przyświecåł
f przyświecała

praes 1 sg przyświecåm (1). ◊ 3 sg przyświecå (2). ◊ praet 3 sg m przyświecåł (2). f przyświecała (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII(XVIII; ponadto z Cn) – XVIII w.

Oświetlać drogę lub miejsce; allucere Mącz, Cn; collucere Mącz [w tym: komu (5)] (6): pothym wmyech czyalo [zabitego] wlozywſchi do lazienky wnyeſli y wyeczorem za Iſdbą wzyemyą zagrzebli A pany ym prziſzwyeczala LibMal 1551/165v; Alluceo, Prziświecam. In sacris legitur. Colluceo, idem. Mącz 201b; Z tych rozmáitych ladrow ten trzos [złodziejski] vrobiono: Y frámzą około ſtron cudnie ozdobiono. Robiłá go Lauerna [bogini złodziei] przemyślna Bogini: Autolycus iey cżuyny przyświecał w iáſkini KlonWor **v, 33.
W przen [czym] (2): Ták Iſzkáryotowá ogniſta vrodá/ Iák zorzá niezágáſła świećiłá ſie brodá. Tą brodą ten Propornik potrząſa fałſzerzom/ Dáiąc godło złodźieiom y wſzytkim ſzálbierzom. [...] Tą wiechą przyświeca tym/ iákoby pochodnią/ Co krádną/ y z złodźieymi trzymáią przewodnią. KlonWor 28, **2v.

Formacje współrdzenne cf ŚWIECIĆ.

KO